به نقل از «اکوفارس»

غار حیرت‌انگیزی که شبیه یک سیارۀ بیگانه است

تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۹۹۳۷۰

به گزارش فرادید؛ غار کریستال‌های غول‌پیکر در عمق 300 متری زمین و در منطقۀ نایکا در کشور مکزیک واقع شده است. این غار به شکل محفظه‌ای نعل‌مانند در داخل سنگ‌های آهکی بستر زمین شکل گرفته است؛ طول آن حدود 109 متر و حجم آن 5000 تا 6000 متر مکعب است.

این غار حاوی کریستال‌های سلنیت (گچ) غول‌پیکر است؛ این کریستال‌ها در بین بزرگترین بلورهای طبیعی قرار دارند که تا کنون در جهان کشف شده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! بزرگترین کریستال یافت شده در این غار 11.40 متر طول دارد و وزن تخمینی آن 12 تن است.  

تشکیل کریستال‌ها

یک بستر ماگمایی زیرزمینی در زیر این غار وجود دارد. ماگما آب زیرزمینی را گرم کرده و این آب با مواد معدنی از جمله مقادیر زیادی گچ اشباع شده است. سپس فضای توخالی غار با این آب گرم سرشار از مواد معدنی پر شده و حدود 500 هزار سال پر باقی مانده است. در طول این مدت، دمای آب در بیش از 50 درجه سانتیگراد پایدار مانده و این باعث شده تا کریستال‌ها شکل بگیرند و به اندازه‌های بسیار زیاد رشد کنند.

کشف غار

اولین غار کریستالی که در منطقۀ نایکا کشف شد، غار موسوم به «غار شمشیرها» بود. این غار توسط معدنچیان در سال 1910 در عمق 120 متری زمین یعنی بیش از صد متر بالاتر از غار کریستال‌ها کشف شد.

تصویری از غار شمشیرها که چند ده متر بالاتر از غار کریستال‌ها قرار دارد؛ با بلورهایی باریک و بُرنده

غار شمشیرها حاوی کریستال‌هایی نسبتا کوچک اما تیز و برنده است که دلیل اصلی نامگذاری غار نیز بوده‌اند.

اما غار کریستال‌ها در سال 2000 کشف شد؛ وقتی کارگران معدن نایکا می‌خواستند تونل جدیدی در معدن حفر کنند به این محفظۀ شگفت‌انگیز برخوردند. این غار از سال 2015 دوباره آبگیری شده و بنابراین امکان کاوش‌های بیشتر در آن وجود ندارد.

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: بانک مرکزی شاخص بورس افزایش قیمت طلای جهانی قیمت روز خودرو غار کریستال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۹۹۳۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی

گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آن‌ها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.

به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.

البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.

طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.

پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آن‌ها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.

دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.

شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.

شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i